2020 წლის 31 ოქტომბრის საპარლამენტო არჩევნები და პოლიტიკური სიტუაციის ესკალაცია საქართველოში
DOI:
https://doi.org/10.52340/sou.2022.20.23საკვანძო სიტყვები:
საქართველო, 2020 წლის 31 ოქტომბერი, საპარლამენტო არჩევნები, პოლიტიკური ვითარება, ევროკავშირი, მედიატორიანოტაცია
არჩევნები დემოკრატიული წეს-წყობილების უმნიშვნელოვანესი შემადგენელი ნაწილია. მოქალაქეთა მიერ თავისი საარჩევნო უფლებების რეალიზაცია სახელმწიფოს მართვაში მათი მონაწილეობის ერთ-ერთი უმთავრესი ფორმაა, რადგანაც წარმომადგენლობითი ორგანოები გვევლინება სწორედ ხალხის სახელმწიფოებრივი ნების გამომხატველად.
2020 წელი საპარლამენტო არჩევნების წელი იყო. საარჩევნო კამპანია ფართო მასშტაბით მიმდინარეობდა. ყველა პარტია თუ პარტიული ბლოკი ძალისხმევას არ აკლებდა, რომ ამომრჩეველთა მნიშვნელოვანი ნაწილის მხარდაჭერა მოეპოვებინა და საარჩევნო მარათონზე წარმატებისათვის მიეღწია.
2020 წლის 31 ოქტომბრის საპარლამენტო არჩევნების შემაჯამებელი ოქმის მიხედვით, რომელიც ცესკომ იმავე წლის 3 დეკემბერს გამოაქვეყნა, პარლამენტში ცხრა პოლიტიკური სუბიექტი შევიდა. ყველაზე მეტი, 90 მანდატი (60 პროპორციული წესით და 30 - მაჟორიტარული), პარტია „ქართულმა ოცნებამ“ მოიპოვა. დანარჩენი მანდატები 8 პოლიტიკურ გაერთიანებას შორის განაწილდა. მათ შორის, ყველაზე მეტი, 36 მანდატი, პარტია „ნაციონალურმა მოძრაობამ“ მიიღო.
საპარლამენტო არჩევნების შემდგომ პოლიტიკური ვითარება ძალიან დაიძაბა. ოპოზიციური პარტიები ხელისუფლებას ანტიდემოკრატიული პოლიტიკის გატარებაში ადანაშაულებდნენ და მასთან ურთიერთობის გარკვევას მხოლოდ ქუჩის აქციებით ცდილობდნენ.
მიუხედავად იმისა, რომ აშშ-მა და ევროკავშირმა არჩევნები ლეგიტიმურად ცნო, ხელისუფლებას და ოპოზიციას შორის კონსესუსი ვერ შედგა. პოლიტიკურმა პროცესებმა ქვეყანაში უმართავი ხასიათი მიიღო, რაც ევროკავშირის ყურადღების ცენტრში აღმოჩნდა. ევროკავშირმა მედიატორის როლი იკისრა და დაძაბულობის განმუხტვის მიზნით საქართველოს მათი წარმომადგენლობა ეწვია. ხანგრძლივი მოლაპარაკების შემდეგ მიღწეულ იქნა ორივე დაპირისპირებული მხარისათვის კომპრომისული შეთანხმება და, შესაბამისად, გაფორმდა ოფიციალური დოკუმენტი.
წყაროები
საქართველოს საარჩევნო კოდექსი 2020 წლის (10 ივნისის მდგომარეობით), თბილისი, 2020;
ცხვედიანი (2000). რ. ცხვედიანი. საქართველოს საარჩევნო სისტემა. ნორმატიული აქტების კრებული. შემდგენელი როსტომ ცხვედიანი, თბილისი;
ჰეივუდი (2008). ენდრიუ ჰეივუდი. პოლიტიკა. თბილისი;
მაცაბერიძე (2006). მალხაზ მაცაბერიძე. ქართული პოლიტიკა: ხელისუფლება და პოლიტიკური პროცესი. თბილისი;
გაზეთი „ახალი თაობა“, 2020, 2 ნოემბერი, N228;
გაზეთი „ახალი თაობა“, 2021, 4 თებერვალი, N15;
გაზეთი „ახალი თაობა“, 2021, 20 აპრილი, N67;
გაზეთი „ახალი თაობა“, 2020, 4 დეკემბერი, N25;
გაზეთი „ახალი თაობა“, 2020, 13 ოქტომბერი, N214.
