Comparison of folk beliefs of Tbilisi and Rize (from a cultural-historical point of view)

Authors

  • Ayşe Ayçiçek Sokhumi State University

DOI:

https://doi.org/10.52340/sou.2022.20.09

Keywords:

Rize, Tbilisi, folk belief, custom, tradition, comparative analysis, historical coexistence

Abstract

In addition to the religious provisions and teachings accepted in the society, folk beliefs formed over the centuries are spread among people and passed from generation to generation - ideas that reflect the tradition, existence, customs and life history of these peoples. These customs are quite widespread in society and are passed down from generation to generation. Along with religious teachings, these practices are considered beliefs.

Communities do not forget the customs, beliefs and traditions that greatly influence their lives. Even with the spread of a new religion or culture, old customs, beliefs and traditions try to adapt to the characteristics of the new religion and culture. Folk beliefs can find a place in all aspects of our life, from birth to technical development of our social life and marriage, better to say it continues till death and finds reflection in our social life, it is characteristic of all peoples of the world.

Our study deals with the comparative analysis of the folk beliefs and ideas preserved in Rize and Tbilisi. As a result of observation, data analysis shows that people in Rize and Tbilisi highly respect and value folk customs and traditions. In both regions, the social structure retains its characteristics in the context of beliefs and customs. A large part of the population is faithful to religion, nevertheless, a special attitude towards folk beliefs is felt, which is a determining factor in everyday life. No matter how modern the societies, folk beliefs are widely found in the life of Rize and Tbilisi - there are many similar traditions and customs, which are the result of the historical coexistence of two neighboring nations - Georgians and Turks for centuries.

References

არტუნი, ე. (2008). თურქული ფოლკლორი. სტამბოლი. „წიგნის მაღაზიათა პუბლიკაციები“;

აიჩიჩქი, ა. (2016). ყიფჩაკის კვალი რიზეში. (გამოუქვეყნებელი სამაგისტრო ნაშრომი), 19 მაისის უნივერსიტეტის სოციალურ მეცნიერებათა ინსტიტუტი. სამსუნი;

ბარდაველიძე, ვ. (1974). აღმოსავლეთ საქართველოს მთიანეთის ტრადიციული საზოგადოებრივ-საკულტო ძეგლები. ტ. I. თბილისი. „ფშავი“;

ბილმენი, N. (1990). დიდი ისლამური ილმიჰალი. სტამბოლი. „ბილმენის პრე-სა და გამომცემლობა“;

ბორათავი, პ. ნ. (1984). თურქული ფოლკლორი 100 კითხვაში. სტამბოლი. „რეალური გამომცემლობა“;

ბრეგაძე, ლ. (2012). ყოველდღე ხალხური რწმენა. თბილისი. „არტანუჯი“;

ჩეპნი, რ. (1996). ხალხური მრწამსის გავლენა კაიელის რეგიონში არსებულ ინდივიდებზე. (გამოუქვეყნებელი სამაგისტრო ნაშრომი). ათათურქის უნივერსიტეტის სოციალურ მეცნიერებათა ინსტიტუტი. ერზრუმი;

ჯავახიშვილი, ივ. (1943). საქართველოს ისტორია. თბილისი. „საქართველო ს. ს. რ. რესპუბლიკა პუბლიკაციები“;

ირმაკი, ი. (2018). ბინგოლის ხალხური რწმენა და პრაქტიკა. ენისა და ლიტერატურის შესწავლა. (17), 191-222;

ინანი, (1987). ეგზოგამიის კვალი თურქულ ქორწილებში. სტატიები და მიმოხილვები - I. ანკარა;

კაბატაში, ფ. (2006). გავრცელებული ხალხური რწმენა რიზეს გარშემო და მის გარშემო. (გამოუქვეყნებელი სამაგისტრო ნაშრომი). ფირატის უნივერ-სიტეტის სოციალურ მეცნიერებათა ინსტიტუტი. ელაზიგი;

კალაფატი, ი. (2006). თურქული ხალხური მრწამსი ბალკანეთიდან ულუმ თურქეთისკენ V-VI. ანკარა. „ბერიკანი“;

კალაფატი, ი. (2012). აზერბაიჯანი-ირანი-ანატოლია-ერაყი პოპულარული რწმენის ხაზი. ანკარა. „ბერიკანი“;

კალაფატი, ი. (1999). ალტაის კამიზმის კვალი ანატოლიის თურქულ ხალ¬ხურ რწმენაში. კამიზმი ალტაიდან ანატოლიამდე. ოქტომბერი-ნოემბერი. (2), 102-108;

კილიჩი, ა. (2001). ისპართა რეგიონის ხალხური რწმენა. ანატოლიის რწმენათა საერთაშორისო კონგრესი. 2000 წლის 23-28 ოქტომბერი /ნევშეჰირი, ანკარა. დოკუმენტის პუბლიკაციები;

რუხაძე, ჯ. (1968).ზოგიერთი აგრარული წეს-ჩვეულება XIX საუკუნის დასავლეთ საქართველოში.მასალები საქართველოს ეთნოგრაფიისთვის, ტომი, XVI, თბილისი.

სენტურკი, ლ.- იაზიჯი, ს. (2001). რელიგიური ისლამი ილმიჰალი. ანკარა. „თურქეთის ისტორიული საზოგადოების პუბლიკაციები“;

ტოგანი, ზ. ვ. (1982). ოღუზის ეპოსი: Reşideddin Oğuzname. თარგმანი და ანა-ლიზი. სტამბული. წიგნის მაღაზია „ენდერუნი“;

თოფჩიშვილი, რ. (2010). საქართველოს ეთნოგრაფია /ეთნოლოგია (საქართველოს ეთნოგრაფია/ეთნოლოგია). თბილისი. „უნივერსალი“.

ეთნოგრაფიული ინფორმაციის ავტორები:

ეკატერინე ახვლედიანი, დაბადებული 1972 წ., უმაღლესი განათლებით, თბილისი.

მიხეილ ბახტაძე, დაბადებული 1967 წ., ისტორიის მეცნიერებათა დოქტორი, თბილისი.

გვანცა ბურდული, დაბადებული 1986 წ., ისტორიის დოქტორი, თბილისი.

ნინო დოლიძე, დაბადებული 1976 წ., უმაღლესი განათლებით, თბილისი.

ნინო ვახანია, დაბადებული 1963 წ., ფილოლოგიის დოქტორი, თბილისი.

კახა კვაშილავა, დაბადებული 1974 წ., ისტორიის დოქტორი, თბილისი.

ბონდო კუპატაძე,. დაბადებული 1974 წ., ისტორიის დოქტორი, თბილისი.

თამარ ლეკვეიშვილი, დაბადებული 1982 წ., უმაღლესი განათლებით, თბი-ლისი.

მაია მიქაუტაძე, დაბადებული 1971 წ., უმაღლესი განათლებით, თბილისი.

ზურაბ პაპასქირი, დაბადებული, 1950 წ. ისტორიის მეცნიერებათა დოქტორი, თბილისი.

შორენა ტარუღიშვილი, უმაღლესი განათლებით, თბილისი.

თეა ქართველიშვილი, დაბადებული 1975წ.,ისტორიის დოქტორი, თბილისი.

ლიკა ქორიძე, დაბადებული 1983 წ., უმაღლესი განათლებით, თბილისი.

მირიან ხოსიტაშვილი, დაბადებული 1985წ.,ისტორიის დოქტორი, თბილისი.

ოთარ ჯანელიძე, დაბადებული 1954 წ., ისტორიის დოქტორი, თბილისი.

Published

2024-09-14

Issue

Section

History, Archeology, Ethnology